English below

Beste mr. Hofstede,

Een van de markeerbomen op mijn hardlooproute is omgezaagd. De boom, een Douglas spar, stond midden op een kruispunt van paden. Ik moest er altijd omheen. Ik zal de boom missen, ook al heb ik de boom niet meer nodig om mijn route te vinden nu ik het Asserbos op mijn duimpje ken. Een stobbe is achtergebleven.

Tijdens het hardlopen kijk ik nu voortdurend naar oranje kruisen op de bast van bomen en achtergebleven stobben. Als je er eenmaal op let dan worden het er steeds meer. Kruisen én stobben. Ook stobben van bomen omgezaagd in het verleden doorkruisen mijn blik. De stobben zijn relicten van het Asserbos.

Een grote stobbe kan functioneren als voetstuk, om je als mens op te verheffen of voor het optillen van een beeld of kunstwerk. Eenmaal omgezaagd is een stobbe letterlijk ondergeschikt aan de mens gemaakt. Het Asserbos zou een beeldenbos kunnen worden als er op elke stobbe een beeld zou worden geplaatst. Je zou door de beelden het bos niet meer zien.

Dear mr. Hofstede,

One of the trees demarketing my running track went down. The tree, a Douglas fir, stood in the center of one of the crossroads. I always had to avoid it and now I will miss this encounter, even though I don’t need the tree for finding my way around anymore. Now that I know the forest like the back of my hand. A stump is left.

While running, I watch constantly for orange crosses and stumps. Once you pay attention it will become more and more. Crosses and stumps. Even stumps, logged down in the past, interfere my view. These stumps became remains of the Asserbos.

A large stump can become a stage to display yourself or to elevate a statue or sculpture. Once logged, a tree is literally made subordinate to human kind. The Asserbos could become a sculpture forest when statues would be erected on each separate stump. You wouldn’t be able to see the sculptures for the trees.

Yours sincerely, Cora